De Reiziger
In een artikel uit Filosofie Magazine van augustus 2019 stond een interessant stuk over het toerisme.
De kop van het artikel was: Wie veel reist, wordt geen interessanter mens.
Het stuk gaat erover dat in principe niemand een toerist wil zijn. Het beklimmen van de Mount Everest was voorheen alleen geschikt geoefende klimmers en altijd met behulp van een ervaren, meestal uit Nepal, afkomstige gids.
Maar in mei 2019 stond zo’n ervaren gids op 8.848 m hoogte en zag dat er 200 mensen voor hem liepen die 50.000 Euro hadden betaald om op deze levensgevaarlijke berg naar de top te komen. Ervaren klimmers weten dat stilstaan op deze hoogte dodelijk kan zijn door gebrek aan zuurstof en aanwezigheid van kou. Het heeft ook twee klimmers het leven gekost.
De genoemde 200 personen waren niet meer dan toeristen die de uitdaging wel aandurfden om , met behulp van gidsen, de levensgevaarlijke tocht te maken.
De vraag wordt opgeroepen wat toerisme eigenlijk is. Is het de uitdaging om te zien hoever jezelf kunt gaan. Maar vooral ook om tegen anderen te kunnen zeggen wat je allemaal gepresteerd hebt. Het is een wedloop aan het worden.
Op een camperreis in Canada overkwam het me dat bij het maken van een foto het wemelde van Chinese toeristen.
Het opkomende gevoel dat ik had was dat ik me afvroeg wat al die mensen hier deden. Die waren daar voor dezelfde reden die ik ook had nl. foto’s maken zodat jouw vrienden en familie konden zien waar je geweest was.
Dat deze Chinese toeristen met zovelen waren die allemaal dezelfde foto wilden maken van dezelfde plek gaf irritatie. En dan is het zinvol duidelijk te maken dat ook anderen een foto willen schieten en dus de groep even opzij moet stappen.
Het is een misvatting als we denken dat we op vakantie, in een vreemd land, met bijzondere landschappen of bouwstijlen , onszelf niet als toerist zien.
Het valt nl. precies onder de noemer toerist. Je wilt uiteindelijk een omgeving zien die je in het dagelijks bestaan niet tegenkomt.
Frank Ankersmit, filosoof en schrijver van: De sublieme historische ervaring, schreef dat van oudsher toerisme verbonden is met het verlangen om het verleden te ervaren en tot leven te wekken. Voorheen was het reizen alleen toebedeeld aan de wat meer vermogende mens maar tegenwoordig beschikken de meeste mensen over meer geld en vrije tijd. Het massatoerisme heeft zijn intrede gedaan.
Maar het willen reizen van de tegenwoordige mens is niet uitsluitend van deze tijd.
Ook pelgrims van weleer verlieten stad en land om met zichzelf in het reine te komen. En niet alleen dit gegeven om te reizen werd van belang geacht. Ook het gevoel dat anderen wellicht over te halen zijn het gedachtegoed van hen te omarmen. Dr Kruistochten waren ook bedoeld om volkeren desnoods met geweld te dwingen het Christelijke geloof te belijden.
Even terzijde…
Met de 10 GEBODEN in het achterhoofd zijn de vreselijkste misdaden gepleegd tegen andersdenkenden. Want de regels in de geboden golden uitsluitend voor de eigen groep.
De bekende filosoof SENECA zei al dat je met reizen altijd jezelf meeneemt. Het gebeurt nogal eens dat mensen denken dat met het reizen naar verre oorden hun problemen als sneeuw voor de zon zal verdwijnen. Niets is minder waar.
Een uitspraak van hem was dat je de last van je geest dient af te leggen voordat je op reis gaat.
Anders zal geen enkel landschap de rust geven waar je zo naar verlangt.
Ed Strobel
